perturbātus adj. with comp. P. of perturbo, troubled, disturbed, unquiet, agitated, unsettled: civitas vestris legibus: voltus, L.
—Plur n. as subst: onusti cibo perturbata cernimus, confused visions.
—Of persons, disturbed, embarrassed, discomposed: homo perturbatior metu: cum ipsius familiaritate.