penetrālis e, adj. penetro, piercing, penetrating, inward, inner, internal, interior, innermost: adyta, V.: foci.
—As subst n., an inner part, interior, inside space, inner room: penetrale urbis, L.
—Usu. plur: fausta (of the palace of Augustus), H.: in ipsis penetralibus (Britanniae), Ta.: veterum regum, inner chambers, V.: magni amnis, O.: Vestae, i. e. the poet's sanctum, H.