Definition of opprobrium, obprobrium
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 1011167
1.
LEM
opprobrium, opprobriī
(obprobrium, obprobriī)
noun (n., 2nd declension)
  1. a reproach, scandal, disgrace, dishonor, opprobrium
  2. a reproach, taunt, abuse, abusive word
  3. [figuratively] [people] a reproach, disgrace
Abbreviations
opprobrium (obp-) ī, n ob+probrum, a reproach, scandal, disgrace, dishonor, opprobrium: opprobria culpae, H.: opprobrio fuisse adulescentibus, si, etc.

—A reproach, taunt, abuse, abusive word: morderi opprobriis falsis, H.: dicere, O.

— Fig., of persons, a reproach, disgrace: Cecropiae domūs, H.: generis, O.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right