omittō īsī, issus, ere ob+mitto, to let go, let loose, let fall: mulierem, T.: pila omittunt, gladiis res geritur, let fall, S.: habenas, Ta.: arma, L.: maritum, desert, Ta.
—Fig., to lay aside, let go, give up, dismiss, neglect, disregard: tristitiam tuam, T.: me, let me alone, T.: non omittendum sibi consilium, Cs.: apparatum, L.: omnibus omissis his rebus, laying aside, Cs.: navigationem, neglect: tantum scelus inpunitum, leave unpunished, S.: Omitte de te dicere, do not, T.: hostis non omissu rus, quo minus, etc., would not fail, Ta.
—To pass over, say nothing of, omit: ut alia omittam: Pl{*}raque praesens in tempus, H.: quid ille fecerit.
— To leave off, give over, cease: lugere: mirari, H.