(occursus, ūs) m ob+1 CEL-, a meeting, falling in with (only sing acc. and abl. and plur acc.): vacuis accursu hominum viis, where they met nobody, L.: prohiberi fratrum eius occursu, Cu.: rota Stipitis occursu fracta, by striking a stump, O.: occursum trepidare amici, Iu.: Illius occursūs, Iu.