occaecō (obc-) āvī, ātus, āre ob+caeco, to make blind, blind, deprive of sight: occaecatus pulvere hostis, L.
—To make dark, darken, obscure: noctis occaecat nigror, C. poet.: densa caligo occaecaverat diem, L.
—To hide, conceal: semen occaecatum.
—Fig., to darken, make obscure, render unintelligible: orationem.
—To make blind, blind, delude: animos: stultitiā occaecatus: consilia, confound, L.