Definition of obtusus, obtunsus
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 1010953
1.
LEM
obtūsus, obtūsa, obtūsum
(obtūnsus, obtūnsa, obtūnsum)
adjective (2-1-2)
  1. blunt, dull, obtuse
  2. [figuratively] blunt, dull, weak, faint
Abbreviations
obtūsus or obtūnsus adj. with comp. P. of obtundo, blunt, dull, obtuse: vomer, V.

—Fig., blunt, dull, weak, faint: cui (animo) obtusior sit acies: obtunsa pectora, insensible, V.: ne obtunsior usus Sit genitali arvo, too enfeebled, V.: vigor animi, L.: quo quid dici potest obtusius? more stupid.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right