ōtium ī, n 1 AV-, leisure, vacant time, freedom from business: tantumne ab re tuāst oti tibi? T.: non minus oti quam negoti: otium inertissimum.

—Ease, inactivity, idleness: vitam in otio agere, T.: genus amantissimum oti: languere otio: magna otia caeli, Iu.: ducere otia segnia, O.

—Leisure, time: vellem tantum haberem oti, ut possem, etc.: ad scribendum: litteratum: auscultandi, time to hear, T.: cum est otium, legere soleo, when I have time: si modo tibi est otium, if you have time.

—Rest, repose, quiet, peace: pax, tranquillitas, otium: mollia peragebant otia, enjoyed calm repose, O.: insolens belli diuturnitate oti, Cs.: ex maximo bello tantum otium totae insulae conciliavit, N.: studia per otium concelebrata, in times of peace: studia ignobilis oti, V.: spolia per otium legere, at their ease, L.: quam libet lambe otio, Ph.

—The fruit of leisure: Excutias oculis otia nostra tuis, i. e. poems, O.