Definition of otiosus
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 1010776
1.
LEM
ōtiōsus, ōtiōsa, ōtiōsum
adjective (2-1-2)
  1. at leisure, unoccupied, disengaged, unemployed, idle
  2. without official employment, free from public affairs
  3. [as subst] a private person, one not in official life
  4. quiet, unconcerned, indifferent, neutral
  5. [plur. as subst] non-combatants, civilians
  6. without excitement, quiet, passionless, calm, tranquil
Abbreviations
ōtiōsus adj. with sup. otium, at leisure, unoccupied, disengaged, unemployed, idle: maneo hic, T.: domi.

—Without official employment, free from public affairs: vita: quem locum nos otiosi convertimus, in an interval of leisure: numquam se minus otiosum esse, quam cum otiosus, never busier than when free from official business: ad urbem te otiosissimum esse.

—As subst, a private person, one not in official life: vita otiosorum.

— Quiet, unconcerned, indifferent, neutral: spatium ab hoste, undisturbed, Cs.: non modo armatis, sed etiam otiosis minari.

—Plur. as subst, non-combatants, civilians: crudeliter enim otiosisismi minabantur: militare nomen grave inter otiosos, Ta.

—Without excitement, quiet, passionless, calm, tranquil: Animo otioso esse, T.: te venire Otiosum ab animo, at ease, T.: quibus odio est otium.

— Of things, at leisure, free, idle, unemployed: otium: Neapolis, H.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right