Definition of ornatus
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 1010754
1.
LEM
ōrnātus, ōrnāta, ōrnātum
adjective (2-1-2)
  1. fitted out, furnished, provided, supplied, equipped, accoutred
  2. adorned, decorated, embellished, handsome
  3. excellent, distinguished, eminent, illustrious
Abbreviations
ōrnātus adj. with comp. and sup. P. of orno, fitted out, furnished, provided, supplied, equipped, accoutred: sapiens plurimis artibus: equus, L.: elephantus, N.: naves omni genere armorum ornatissimae, Cs.: Graecia copiis non instructa solum, sed etiam ornata, abundantly furnished.

—As subst n.: in aedibus nil ornati, no preparation, T.: Quid istuc ornatist? attire, T.

— Adorned, decorated, embellished, handsome: sepulcrum floribus: nihil ornatius.

—Excellent, distinguished, eminent, illustrious: omnium hominum homo ornatissume, T.: homo ornatissimus loco, ordine, nomine, honored: versūs, embellished: oratio: locus ad dicendum ornatissimus, admirable.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right