ōrnātus ūs, m orno, splendid dress, fine attire, apparel: venio ornatu prologi, dressed as, T.: regalis: arma ornatumque mutaverant, S.: omnem ornatum flammā cremari, head-dress, V.: corporis ornatum exuere, Iu.
—Fig., furniture, accoutrements, outfit, apparatus: eloquentia eodem instructu ornatuque comitata.
—A decoration, ornament: urbis: adferre ornatum orationi.
—The world, universe: ut hic ornatus umquam dilapsus occidat.