ōrātor ōris, m oro, a speaker, orator: tot summi oratores: oratorem celeriter complexi sumus, i. e. eloquence.
—An apologist: Oratorem esse voluit me, non prologum, T.
—An ambassador, legate, negotiator: praemissus orator, S.: oratoris modo mandata deferre, Cs.: pacem petitum oratores mittere, L.: mittor orator ad arces, O.