ōrātiō ōnis, f oro, a speaking, speech, discourse, language, faculty of speech, use of language: rationis et orationis expertes: Epicurus re tollit, oratione relinquit deos.

—A mode of speaking, manner of speech, language, style, expression: Dissimili oratione sunt factae (fabulae), T.: mollis: oratio Latina plenior: utriusque orationis facultas, i. e. in both rhetorical and philosophical discourse.

—A set speech, harangue, discourse, oration: Hanc habere orationem mecum, T.: multā oratione consumptā, S.: pleraeque scribuntur orationes habitae iam, non ut habeantur: oratione longā nihil opus fuisse: orationem adversus rem p. habere, Cs.: confecit orationes, N.: plebi acceptior, L.: cohaerens: illorum, qui dissentiunt, objection.

—A subject, theme: huius orationis difficilius est exitum quam principium invenire.

—The power of oratory, eloquence: omnium regina rerum oratio, Pac. ap. C.

—Prose: et in poematis et in oratione: numeri, quibus etiam in oratione uteremur.

—An imperial message, rescript: Principis, Ta.