multus adj. (for comp. and sup. in use see plūs, plūrimus). I. Plur., with subst., or with adjec. used as subst, many, a great number: multi alii, T.: multae sunt artes eximiae: tam multis verbis scribere, at such length: Quid multa verba? in short, T.: multa acerba habuit ille annus.
—With other adjj., many: multae et magnae contentiones: multis magnisque praesidiis perditis, S.: multi et varii timores, L.: vectigalīs multos ac stipendiarios liberavit: multae liberae civitates, republics: multa libera capita, freemen, L.: multa secunda proelia, victories, L.: multa maiores magna et gravia bella gesserunt: multis suppliciis iustis: utebatur hominibus improbis multis: prodigia multa foeda, L.
—As subst m., many men, many: multi pecunias coegerunt: alter multos fefellit: pro multis dicere.
—The multitude, mass, common people, vulgar: unus de multis esse: orator unus e multis, commonplace: numerari in multis, in the herd (of orators): e multis una sit tibi, no better than others, O.: sum unus Multorum, H.
—As subst n. (only nom. and acc.), many things, much: quam multa te deficiant vides: quid multis moror? many words, T.: ne multa, in short: quid multa? H.
—II. Sing., distributive, many a (poet.): trudit multā cane Apros in plagas, H.: multā victimā, V.: multā prece prosequi, H.
—Of quantity, much, abundant, large, considerable, extensive: exstructa mensa multā carne: multum pro re p. sanguinem effudistis: multa et lauta supellex: lingua Gallica, quā multā utebatur, spoke fluently, Cs.: multus fluens, glibly, H.
—In excess, superfluous: supellex modica, non multa, N.: qui in aliquo genere multus est, prolix.
—Frequent, frequently, engaged, busy, diligent: ad vigilias multus adesse, S.: cum Timaeo multum fuisse: Multa viri virtus animo recursat, V.
—Strong, influential: adeo teneris consuescere multum est, so strong is habit, V.
—Of time, full, late: ad multum diem, till late in the day: multa iam dies erat, L.: multā nocte, late at night: multo mane, very early.