multō adv. abl n. of multus, by much, much, a great deal, far, by far: multo magis procax, T.: multo pauciores oratores: facilius iter, Cs.: virtutem omnibus rebus multo anteponentes: multo praestat benefici inmemorem esse, quam malefici, S.: simulacrum multo antiquissimum, far: pars multo maxima, L.: multo gratissima lux, H.

—With advv., far, greatly, very: multo aliter, T.: multo aliter ac sperarat, far otherwise than, N.: non multo secus fieri, not far otherwise.

—Of time, with ante or post, long, much: non multo ante urbem captam: multo ante noctem, L.: non multo post, quam, etc., not long after.