mūtuus adj. muto, borrowed, lent: argenti mille dare mutuom, T.: aes mutuum reddere, S.: a tribunis mutuas pecunias sumpsit, borrowed, Cs.: mutuum frumentum dare, lend.
—As subst n., a loan: (verbum) sumptum aliunde, ut mutuo.
—In return, in exchange, reciprocal, mutual: tradunt operas mutuas, T.: officia: error, on both sides, L.: inter se auxilium, L.: amores, H.: nec mutua nostris Dicta refero, make any answer, O.
— As subst n., reciprocity: in amicitiā: pedibus per mutua nexis, with one another, V.