monumentum (monim-) ī, n 1 MAN-, that which brings to mind, a remembrancer, memorial, monument: monumenti causā: monumento ut esset, L.
—A monument, statue: Marcelli et Africani.
—A public work, memorial structure, monument: in monumentis maiorum suorum interfectus (Clodius), i. e. on the Via Appia: regis, H.: Mari, i. e. the temple built by Marius: sena. tūs, i. e. the house built for Cicero by the Senate.
—A memorial offering, votive offering: pecunias monimentaque, quae ex fano Herculis conlata erant, Cs.
—A sepulchral monument, sepulchre, tomb: legionis Martiae militibus monumentum fieri: sepultus est in monumento avunculi sui, family sepulchre, N.
—A tradition, chronicle, story, monument, record: veterum monumenta virorum, V.: Exegi monumentum aere perennius, H.: monumenta rerum gestarum, history: commendare aliquid monumentis, black and white.
—A remembrancer, mark, token, means of recognition: cistellam ecfer cum monumentis, T.
—Fig., a memorial, record: vitiorum suorum monumenta et indicia, traces and proofs: furtorum: amoris, V.