minor minus, ōris, adj. comp. (for posit. and sup. see parvus, minimus) 3 MAN-, smaller, less: navigia, Cs.: pecunia minor facta: inter ignīs Luna minores, H.: Hibernia dimidio minor quam Britannia, less by half, Cs.: genibus minor, i. e. kneeling, H.: Neve minor sit quinto actu Fabula, shorter, H.: luna, waning, H.
—As subst n.: minus praedae quam speraverant fuit, L.: sociis dimidio minus quam civibus datum, less by half, L.: minus opinione suā efficere, Cs.
—Of time, less, shorter, briefer: tempus, O.: dies sermone minor, too short for, O.
—Of age, younger, junior: minor natu: filia minor regis, Cs.: aetate minores, O.: minor uno mense, H.
—Plur. as subst, posterity, descendants: nostri minores, V.: Et fessae referunt se minores, the young, V.
—Fig., inferior, less important: res: sapiens uno minor est Iove, H.: sunt notitiā multa minora tuā, unworthy of, O.: in certamine, beaten, H.: tanto certare, unfit to cope with, H.: capitis minor, see caput.
—As subst n. genit., in expressions of value or price, at a lower price, of less value: minoris vendere: (suam fidem) non minoris quam publicam ducere, S.: minores facere filium quam, etc., care less for.