mīror ātus, ārī, dep. mirus, to wonder, marvel, be astonished, be amazed, admire: quae causa esset, miratus quaesiit, Cs.: homo mirari visus est: Non invideo, miror magis, V.: hoc in aliis minus mirabar: signa, S.: illos homines, quod, etc.: ripas et nemus, H.: a nobis hoc dici: nasci potuisse Columbam, O.: quod adest, sunt qui mirentur: quod non rideret haruspex: miraris Si nemo praestet amorem? H.: noli mirari, si tu hoc non impetras: quod nisi esset factum, magis mirandum videretur: ne miremini, quā ratione hic tantum potuerit: eius rei quae causa esset, Cs.: Quid velint flores, miraris, H.: (te) Iustitiaene prius mirer belline laborum, V.: (arbos) Miraturque novas frondes et non sua poma, V.

—Fig., to regard, esteem: amici nostra mirantes: tam se ipse miratur, is in love with, Ct.