mīlle plur. mīlia or mīllia, num adj. MIL-, a thousand, ten hundred: mille non amplius equites, S.: civium capita centum quadraginta tria milia, L.: sagittarios tria milia numero habebat, Cs.: tot milia gentes Arma ferunt Italae, V.

—As subst. with gen: mille nummūm: hominum mille versabantur: militum, N.: sescenta milia mundorum: multa avium milia, V.: argenti mille dederat mutuom, T.: in millia aeris asses singulos, on every thousand, L.

—In the phrase, mille passuum, a thousand paces (a Roman mile, about 1618 English yards): abest a Larino XVIII milia passuum.

—As subst n., a mile (sc. passuum): quot milia fundus abesset ab urbe: aberat mons ferme milia viginti, S.

—A thousand, innumerable, infinite: mille pro uno Kaesones extitisse, L.: Mille trahens colores, V.: mille pericula saevae Urbis, Iu.