metuō uī, -, ere metus, to fear, be afraid, stand in fear, be apprehensive: de suā vitā, for his life: metuens ab Hannibale, afraid of Hannibal, L.: inopi metuens formica senectae, anxious about, V.: suis iuvencis, H.: ne morbus adgravescat, T.: metuit ut eam (calamitatem) ipse posset sustinere, that he cannot bear: ut sis vitalis, H.: metuis ne non, quom velis, convincas esse illum tuom? T.: metui, quid futurum denique esset, awaited with fear, T.: quid agam, T.: quem metuunt oderunt, Enn. ap. C.: metuebant (senem) servi, verebantur liberi: Deos, T.: nihil nisi turpem famam, S.: nocentem corporibus Austrum, shun, H.: quis Rex metuatur, H.: a me insidias: supplicia a vobis, fear from you: periculum ex illis, S.: temptare spem certaminis, shrink from putting to the test, L.: reddere soldum, be averse, H.: nil iurare, Ct.: aequore tingui, shrinking from, V.: tantam molem sibi ac posteris, L.