maneō mānsī, mānsus, ēre 1 MAN-, to stay, remain, abide, tarry: mansum oportuit, T.: in loco, Cs.: ad urbem, L.: uno loco, N.: omnia excogitantur, quā re nec sine periculo maneatur, Cs.: fixus manebat, V.: hic maneri diutius non potest.

—To stay, tarry, stop, abide, pass the night: apud me: in tabernaculo: sub Iove frigido, H.: extra domum patris, L.: Casilini eo die mansurus, L.: triduom hoc, T.

—To remain, last, endure, continue, abide, persist: boni fidelesque mansere, S.: Manere adfinitatem hanc inter nos volo, T.: si in eo manerent, quod convenisset, abide by, Cs.: in vitā, remain alive: in sententiā, adhere to: in condicione, fulfil: in voluntate: Tu modo promissis maneas, abide by, V.: at tu dictis maneres! would thou hadst kept thy word, V.: te vocanti Duram difficilis mane, H.: maneat ergo, quod turpe sit, id numquam esse utile, be it a settled principle: mansura urbs, abiding, V.: quia nihil semper suo statu maneat: munitiones, Cs.: semper laudes (tuae) manebunt, V.: Laudo manentem (fortunam), H.: manent ingenia senibus: manere iis bellum, go on, L.

—To stay for, await, expect: mansurus patruom pater est, T.: hostium adventum, L.: te domi, H.: aulaea, i. e. the end of the play, H.

—To await, be about to befall, be destined to: Sed terrae graviora (pericla) manent, are in reserve, V.: cuius quidem tibi fatum manet: qui si manet exitus urbem, O.: quae (acerba) manent victos, L.: inmatura manebat Mors gnatum, V.