malum ī, n 1 malus, an evil, mischief, misfortune, calamity: nescis quantis in malis vorser, T.: in tanta mala praecipitatus, S.: subitum, Cs.: dolor est malum: aurum, Summi materies mali, H.: ignari ante malorum, misfortune past, V.: quod nescire malum est, H.: nihil mali accidisse Scipioni puto: externum, i. e. bellum, N.

—Punishment, hurt, harm, severity, injury: malo domandam tribuniciam potestatem, L.: malo exercitum coercere, S.: Sine malo fateri, T.: vi, malo, plagis adductus est ut, etc., ill-usage: clementiam illi malo fuisse, unfortunate.

—Wrong-doing: fama veterum malorum, V.

—As a term of abuse, plague, mischief, torment: qui, malum, alii? T.: quae, malum, est ista tanta audacia?