Definition of magistratus
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 1009658
1.
LEM
magistrātus, magistrātūs
noun (m., 4th declension)
  1. the office of master, magisterial office, civil office, magistracy
  2. a magistrate, public functionary
  3. [collect.] the body of magistrates, the municipal administration
  4. military command, office
Abbreviations
magistrātus ūs, m magister, the office of master, magisterial office, civil office, magistracy: magistratūs, imperia: in magistratibus mandandis: magistratum habere: ingredi, enter upon, S.: magistratu abire, resign: abdicato magistratu, S.: in magistratu manere, remain in office, L.

—A magistrate, public functionary: magistratūs adi, Iudicium ut reddant tibi, T.: cum multitudinem hominum magistratūs cogerent, Cs.: legum ministri magistratūs (sunt): seditiosi, S.: his magistratibus, in their consulate, N.: Iura magistratūsque legunt, V.

—Collect., the body of magistrates, the municipal administration: potestas magistratui permittitur, S.: unum magistratum cum ipsis habere, Cs.: ad magistratum senatumque Lacedaemoniorum, N.

—Military command, office: in classe qui in magistratu erant, N.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right