māgnificus adj. with comp. magnificentior, and sup. magnificentissimus magnus+2 FAC-, great, elevated, noble, distinguished, eminent, august: incedunt per ora vestra magnifici, S.: factis vir magnificus, L.: animus: civis in suppliciis deorum, fond of display, S.: elegans, non magnificus, fond of show, N.
—Splendid, rich, fine, costly, sumptuous, magnificent: civitas, S.: aedilitas magnificentissima: ornatus: funera, Cs.: res gestae, L.
—Of speech, of high strain, lofty, sublime: genus (dicendi): magnificentius genus dicendi.
—Boastful, pompous: verba, T.: edicta, Ta.