laus laudis, gen plur. laudum (once laudium, C.), f CLV-, praise, commendation, glory, fame, renown, esteem: recte factorum: laudem capere, T.: te summis laudibus ad caelum extulerunt: sibi ipse peperit maximam laudem ex illā accusatione: neque ego hoc in tuā laude pono: rei militaris, Cs.: laudis titulique cupido, Iu.: vitiata memoria funebribus laudibus, L.

—A title to praise, merit, superiority, achievement, excellence: Fabio laudi datum est, quod, etc., regarded as a merit in, etc.: magna est laus, si superiores consilio vicisti: sunt hic sua praemia laudi, V.: maximam putant esse laudem, vacare agros, etc., Cs.: Conferre nostris tu potes te laudibus? Ph.: conscientia laudis, worth, Ph.: pedum, i. e. swiftness, O.