Definition of lamentor
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 1008901
1.
LEM
lāmentor, lāmentārī, lāmentātus sum
lamenta
deponent verb (1st conjugation)
  1. to wail, moan, weep, lament
  2. to bewail, lament, bemoan
Abbreviations
lāmentor ātus, ārī, dep. lamenta, to wail, moan, weep, lament: praetor ceteras, T.: audiebam lamentari uxorem.

—To bewail, lament, bemoan: matrem mortuam, T.: vita, quam lamentari possem: ad lamentandam tanti imperi calamitatem: non apparere labores Nostros, H.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right