iūrgium ī, n ius+1 AG-, a quarrel, strife, dispute, altercation, contention: inde ad iurgium, T.: iurgiis trahendo tempus, S.: benevolorum concertatio iurgium dicitur: iurgia iactare, quarrel, V.: vicina refugere iurgia, H.: pavidus contra mea iurgia, reproaches, V.: alterna iurgia, Iu.