iūdex icis, m and f ius+DIC-, a judge, juror: verissimus: nequam et levis: severissimi atque integerrimi: te ipsum habebo iudicem: quem si ferrem iudicem, proposed: ferre Volscio iudicem, L.: iudicem dicere, i. e. submit to trial, L.: dare iudicem, to grant a judge (of the praetor): optimum quemque in selectos iudices referre, the jury.

—Fig., a judge, decider, umpire: iniqui sunt patres in adulescentīs iudices, T.: aequissimus eorum studiorum: me iudice, in my judgment, O.: Grammatici certant et adhuc sub iudice lis est, H.

—A critic, connoisseur, scholar: Iudicis argutum acumen, H.: subtilis veterum, H.: morum, i. e. a censor, Iu.