iūcundus (iōc-) adj. with comp. and sup. DIV-, pleasant, agreeable, delightful, pleasing: est mihi iucunda vestra erga me voluntas: id vero militibus fuit iucundum, Cs.: praemia, H.: Crispi iucunda senectus (i. e. senex iucundus), Iu.: epulis iucundiora, S.: officia iucundiora: bonum iucundius vitā, Iu.: conspectus vester est mihi multo iucundissimus.
—Plur n. as subst: et iucunda et idonea dicere vitae, H.