invītō āvī, ātus, āre for * invocito, freq. of invoco, to invite, treat, feast, entertain: hominem, T.: suos in castra invitandi causā adducunt, for entertainment, Cs.: te domum suam: alius alium domos suas invitant, S.: senatorem tecto ac domo: moenibus hostem, V.: aliquem ad prandium: ad consulem, L.: utrumque in hospitium, L.: eum, ut apud me diversetur.

—To invite, summon, challenge: a Caesare liberaliter invitor in legationem illam: praemiis.

—To ask, request, urge: Germanos, uti, etc., Cs.: eum per litteras, ut, etc.

—Fig., to incite, allure, attract: quibus rebus invitati, Cs.: ad te improbos: invitat hiemps curasque resolvit, V.: ipsam (adsentationem), encourage flattery: somnos, court, O.: culpam, allure to transgression, O.: pretiis animos, arouse, V.: cum te fortuna ad dignitatem invitet: Vicina invitet decedere ripa calori, V.