intimus or intumus adj. sup. ANA-, inmost, innermost, deepest, profound: in eo sacrario intimo: abdidit se in intimam Macedoniam: angulus, H.: Tartara, V.: praecordia, O.
—As subst n.: se in intimum conicere (balnearum): finium, L.
—Fig., profound, inward, deepest, inmost: sensūs civitatis: cogitationes: sermo, i. e. soliloquy: ars: amicitia, N.
—Of persons, intimate, near, close: familiares: scis quam intumum Habeam te, T.: eorum consiliis, T.: Catilinae.
—Plur m. as subst, intimate friends: unus ex meis intimis: regis, N.