in-nocēns entis, adj. with comp. and sup, harmless, inoffensive, innoxious: epistula: innocentis pocula Lesbii, H.

—Blameless, guiltless, innocent: innocens si accusatus sit: tu innocentior quam Metellus?: innocentissimo patre privatus est: sanguis, Ta.: factorum, Ta.

—As subst: ne innocentes pro nocentibus poenas pendant, Cs.: vita innocentis defenditur.

—Esp., disinterested, upright: praetores.