inlacrimō (ill-) āvī, ātus, āre 1 in+lacrima, dep., to weep over, sorrow for, bewail, lament: qui dicitur inlacrimans dixisse: Sic ait inlacrimans, V.: gaudio, L.: inlacrima patris pestibus: casu, N.: maestum inlacrimat templis ebur, i. e. the ivory statues drop tears thereat, V.