initium ī, n 1 in + 1 I-, a going in, entrance: Remorum, i. e. of the country, Cs.

—Fig., a beginning, commencement: Narrationis, T.: annorum, Cs.: bonis initiis orsus tribunatus, tristīs exitus habuit consulatus: belli, S.: dicendi initium sumere: initium fugae factum a Dumnorige, was the first to flee, Cs.: caedis initium facere a me: quod ab initio petivi: querellae ab initio tantae ordiendae rei absint, L.

—Abl sing. abverb., in the beginning, at first: tametsi initio laetus, tamen postquam, etc., at first, S.: initio locum tenere, Cs.: dixi initio, iudices.

—Plur, constituent parts, elements: initia, et tamquam semina, unde essent omnia orta.

—First principles, elements: illa initia mathematicorum: operum initia tradere, Cs.

— Auspices: novis initiis et ominibus opus est, i. e. a new reign, Cu.

—Secret sacred rites, sacred mysteries: initia Cereris, L.: mysteria initiaque ut appellantur: tua, mater, initia, i. e. instruments used in celebrating the rites, Ct.