inīquus adj. with comp. and sup. 2 in+ aequus, uneven, slanting, steep: puppis dorso dum pendet iniquo, V.: subire iniquo ascensu, L.: locus iniquor, Cs.: mons, O.

—Unequal, ill-matched: pugna, V.

—Excessive: onus, L.: iniquo pondere rastri, V.: sol, oppressive, V.

—Deficient, inadequate: spatium, too narrow, V.: ventres modio castigare iniquo, with short measure, Iu.

—Unfavorable, disadvantageous, dangerous: iniquissimus locus, Cs.: litus, H.: tempus, L.

—Hurtful, injurious, unfortunate: consilia cum patriae tum sibi capere, N.: casus, misfortune, V.

—Unfair, unjust: patres in adulescentīs iudices, T.: quid hoc iniquius dici potest: pax, V.: lex, H.: quis iniquae Tam patiens urbis, ut, etc., Iu.

—As subst n.: num iniquom postulo? T.: iusto secernere iniquum, H.

—Inimical, hostile, adverse, unkind: quae nunc in me iniquast, T.: caelestes, O.: te animo iniquissimo intueri: iniquissimis verbis conflictari: fata deūm, V.: se fati dixit iniqui, child of misfortune, O.: homines omnibus: vitiis, H.

—As subst m., an enemy, foe: nonnulli nostri iniqui: omnibus iniquissimis meis.

—Unwilling, impatient, discontented: istuc tam iniquo pati animo, T.: iniquissimo animo mori: iniquae mentis asellus, H.