in-cōgnitus adj., not examined, untried, not investigated: de absente incognitā causā statuere, S.: de incognitā re iudicare: sagitta incognita transilit umbras, untraced, V.
—Not known, unknown: incognita pro cognitis habere: consilium: quae omnia fere Gallis erant incognita, Cs.: tertio (die) incognita sub hastā veniere, the unclaimed property, L.: palus oculis incognita nostris, i. e. unseen, O.: res animos incognita turbat, strangeness, V.
—Unknown, unparalleled, enormous: serpens, O.: longi mensura incognita nervi, Iu.