imperātor (inp-) ōris, m impero, a commander-in-chief, general: imperatoris virtus, T.: invictus: partes imperatoris, Cs.: id est dominum, non inperatorem esse, S.
—Imperator (a title conferred on a victorious general): Pompeius eo proelio Imperator est appellatus, Cs.
—A commander, leader, chief, director, ruler, master: (Romani) binos imperatores sibi fecere, i. e. consuls, S.: inperator vitae mortalium animus est, S.
—An epithet of Jupiter, C., L.
—An emperor, chief of the empire: Traianus, Ta.