Definition of impeditus, inpeditus, indupeditus
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 1007753
1.
LEM
impedītus, impedīta, impedītum
(inpedītus, inpedīta, inpedītum)
(indupedītus, indupedīta, indupedītum)
adjective (2-1-2)
  1. hindered, embarrassed, obstructed, encumbered, burdened, impeded
  2. inaccessible, hard to pass, difficult
  3. [figuratively] engaged, busy, preoccupied
  4. embarrassing, difficult, intricate
Abbreviations
impedītus (inp-) adj. with comp. and sup. P. of impedio, hindered, embarrassed, obstructed, encumbered, burdened, impeded: impeditis hostibus propter onera, Cs.: comitatus: agmen, L.: magnam partem eorum impeditam interfecerunt, Cs.: malis domesticis impediti.

—Inaccessible, hard to pass, difficult: saltūs, L.: navigatio propter inscientiam locorum, troublesome, Cs.: impeditissima itinera, Cs.: longius impeditioribus locis secuti, Cs.

—Fig., engaged, busy, preoccupied: impedito animo.

—Embarrassing, difficult, intricate: tempora rei p.: disceptatio, L.: cum victoribus nihil impeditum arbitrarentur, Cs.: quid horum non impeditissimum? a great encumbrance.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right