impār (in-p-) aris (abl. imparī; twice impare, V.), adj., uneven, unequal, dissimilar: numerus, odd: numero deus impare gaudet, V.: Musae, H.: ludere par impar, odd or even, H.: mensae erat pes tertius impar, O.: toga, awry, H.: formae, H.: sibi, H.: Sinūs magnitudine, S.: acer coloribus, i. e. party-colored, O.
—Fig., ill-matched, uncongenial: Formae atque animi, H.
—Unequal to, not a match for, unable to cope with, inferior, weaker: impari numero impetūs sustinet, Cs.: tibi miles impar, H.: bellator hosti, Iu.: tam durae virtuti, Ta.: materno genere impar, S.: nec facies impar nobilitate fuit, O.
—As subst: iuncta impari, to an inferior in rank, L.: imparibus certare, unworthy rivals, H.
—Of a contest, unequal, unfair, illmatched, beyond one's strength: certamen: pugna, V.
—Fig., inequitable, unjust: sors, L.