Definition of insulto
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 1007552
1.
LEM
īnsultō, īnsultāre, īnsultāvī, īnsultātus
verb (1st conjugation)
  1. to spring at, leap upon, leap, bound, jump, spring
  2. [figuratively] to be insolent, scoff at, revile, abuse, taunt, insult
Abbreviations
īnsultō āvī, ātus, āre, freq. insilio, to spring at, leap upon, leap, bound, jump, spring: fremit aequore toto Insultans sonipes, V.: busto, H.: Fluctibus insultavere carinae, O.: istas (forīs) calcibus, T.: nemora avia matres Insultant thiasis, V.

—Fig., to be insolent, scoff at, revile, abuse, taunt, insult: vehementius: tibi in calamitate: impune, L.: Cernis ut insultent Rutuli, exult, V.: multos: sibi per contumelias, L.: Huic capiti, V.: in rem p.: in omnīs: morte meā, Pr.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right