Definition of instrumentum
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 1007538
1.
LEM
īnstrūmentum, īnstrūmentī
STRV-
noun (n., 2nd declension)
  1. an implement, utensil, tool, instrument
  2. [collect. in sing] instruments, apparatus, material, stock, furniture
  3. store, provision, supply, means
  4. ornament, embellishment
  5. a commission, authorization
Abbreviations
īnstrūmentum ī, n STRV-, an implement, utensil, tool, instrument: tela et cetera instrumenta militiae, S.: crudelia instrumenta necis, O.

—Collect. in sing, instruments, apparatus, material, stock, furniture: instrumentum ac ornamenta villae: militare, Cs.: aratorum: nauticum, L.: artis, H.

—Store, provision, supply, means: quid viatici, quid instrumenti satis sit, i. e. for a journey: instrumenta ad obtinendam sapientiam: virtutis.

— Ornament, embellishment: felices ornent haec instrumenta libellos, O.: anilia, attire, O.

—A commission, authorization: tribunatus.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right