īn-solitus adj., unaccustomed, unused, unfamiliar, strange: feminae in virorum conventum: insolitae fugiunt in flumina phocae, i. e. contrary to their custom, V.: ad laborem, Cs.: rerum bellicarum, S.: eius tumultūs equi, L.

—Unusual, uncommon, strange: verbum: tumultus, S.: motus, V.: mihi loquacitas: talibus labor, S.: novum et moribus veterum insolitum, something unknown, Ta.: machinae, insolitum sibi, a strange thing, Ta.