Definition of insinuo
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 1007467
1.
LEM
īnsinuō, īnsinuāre, īnsinuāvī, īnsinuātus
verb (1st conjugation)
  1. to thrust in, push in, make a way
  2. [with pron reflex.] to find a way in, creep in, steal in, intrude, insinuate oneself, make a way
  3. [figuratively] to penetrate, enter, steal in, win one's way, become familiar
  4. [with se] to win one's way, enter, steal in
Abbreviations
īn-sinuō āvī, ātus, āre, to thrust in, push in, make a way: potestas in forum insinuandi: quācumque data intervalla essent, insinuabant ordines suos, pushed forward their files, L.

—With pron reflex., to find a way in, creep in, steal in, intrude, insinuate oneself, make a way: se inter equitum turmas, Cs.: quā te insinuaveris, L.: quā se inter vallīs flumen insinuat, winds along, L.

—Fig., to penetrate, enter, steal in, win one's way, become familiar: in ipsius consuetudinem: in causam: novus per pectora cunctis Insinuat pavor, V.: subtiliter eis, curry favor with, etc.

—With se, to win one's way, enter, steal in: se in familiaritatem Metelli: se in familiarem usum, L.: callidus ille ne se insinuet, curry favor: plebi se, L.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right