īnsīgne is, n insignis, a mark, indication, proof, sign, token, signal: quod erat insigne, eum facere, etc.: Minerva singulare est insigne eius gymnasi: clipei insigne decorum, i. e. conspicuous shield, V.: maeroris, mourning: morbi, H.
—A badge, garb, decoration: regis, V.: quo (vestitu) insigni uti consuerat, Cs.: fortunae: nec vestis habitu nec alio ullo insigni differentes, etc., L.
— Usu. plur, attire, uniform, costume, regalia: cum insignibus regiis: inperi, S.: imperatoris, Cs.: sacerdotes, suis insignibus velati, L.: tectis insignibus suorum, ornaments of the helmets, Cs.: vocis, costume of a singer, Iu.: paternum, coat of arms, V.
—A standard: navem Bruti, quae ex insigni facile agnosci poterat, i. e. the flag (of the admiral's ship), Cs.
—A signal: quod erat insigne, cum oporteret, etc., Cs.: nocturnum trium luminum, L.
—Fig., an honor, distinction: insignia virtutis adsequi.
—A gem, brilliant passage, fine saying: orationis: verborum et sententiarum
— cf. dicam insigne, a glorious song, H.