Definition of infirmus
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y zgo back
Orthography ID = 1007353
1.
LEM
īnfīrmus, īnfīrma, īnfīrmum
adjective (2-1-2)
  1. not strong, weak, feeble, infirm
  2. [figuratively] weak, superstitious, pusillanimous, inconstant, light-minded
  3. of no weight, weak, trivial, inconclusive, invalid
Abbreviations
īn-fīrmus adj. with comp. and sup, not strong, weak, feeble, infirm: vires: corpus annis, S.: classis: oves, H.: ex gravi morbo, ill: infirmi ad resistendum, Cs.

—Fig., weak, superstitious, pusillanimous, inconstant, light-minded: animus, Cs.: sum paulo infirmior, H.: quorum concursu terrentur infirmiores, Cs.

—Of no weight, weak, trivial, inconclusive, invalid: nuptiae, T.: ad probandum res: cautiones: infirmiore vinculo (amicitiae) contrahi, L.: de causis condemnatus infirmissimis.
 
top_lefttop_controlrow1_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right
middle_left
middle_check
middle_arrow
middle_right