hībernus adj. hiems, of winter, wintry, winter-: tempus anni: annus, i. e. winter-time, H.: ignis: grando, O.: soles, winter sunshine, O.: aequor, H.: pulvis, i. e. a dry winter, V.: vergens in occidentem hibernum, i. e. south-west, L.
—Plur n. as subst. (sc. castra), winter-quarters: legiones ex hibernis educit, Cs.: hiberna aedificavit, L.: neque frumenta in hibernis erant, winter-stores, Cs.: dum Terna transierint hiberna, i. e. three winters, V.