fortūnātus adj. with comp. and sup. P. of fortuno, prospered, prosperous, lucky, happy, fortunate: forīs aperis fortunatus, T.: comitatu nobilium iuvenum: fortunatior Fortuna: Ingenium fortunatius arte, H.: fortunatissimus haberi: fortunatus laborum, in his achievements, V.: res p.: vita, H.
—Poet.: nemora, groves of the blest, V.
—In good circumstances, well off, wealthy, rich: gratia fortunati et potentis: insipiens: quibus licet esse fortunatissimos, Cs.