fluitō āvī, -, āre, freq. fluo, to float, flow: Fusile per rictūs aurum fluitare videres, O.
—P. praes.: rei p. navem fluitantem in alto tempestatibus, tossed: alveus, L.: transtra, V.: corpora, Ta.
—To wave, undulate: funes fluitabant, i. e. were slack, Ta.
—P. praes.: vela summo fluitantia malo, O.: vestis, flowing, Ta.
—Fig., to be uncertain, waver: neu fluitem dubiae spe pendulus horae, H.
—P. praes.: creditur Caecinae fides fluitasse, Ta.: haec (mala) caecā fluitantia sorte, H.