facētus adj. with sup. 1 FAC-, fine, courteous, polite, gentle: mulier, T.: quemque facetus adopta, H.: qui (ambulet) facetus, in fine parade, H.
—As subst n., elegance, grace: facetum Vergilio adnuerunt Camenae, H.
—Merry, witty, jocose, humorous, facetious: Socrates: narratores: facetus esse voluisti: ioco mordente, Iu.: facetissimus poeta: iocandi genus: ironia.
—Plur n. as subst: faceta innumerabilia.